
امین حصوری
ارتش مصر از کشتههای طرفدارن اخوانالمسلمین پشته میسازد تا کار انقلاب مصر را یکسره کند؛ و یکسره کرده است.
سویهی تراژیک این جنایت صرفا آن نیست که سرنوشت جنبش تودهای تحولخواهانهی مردم مصر پیشاپیش در کانالهایی قرار گرفته که طی دوران بلند استبداد (تحت حمایتهای بیدریغ امپریالیسم) همچون خراشهایی عظیم بر پیکر جامعهی مصر کنده شدند، تا قدرت مهیب و کارکردهای دیرپایشان پس از سقوط «مبارک» رخ بنماید (نظیر هیرارشی ساختار قدرت و جایگاه فرادستانهی ارتش در آن، یا رشد نفوذ سیاسی نیروهای ارتجاعی و از جمله گسترش پایگاه اجتماعی اخوان المسلمین)؛ بلکه بخش مهمی از این تراژدی مربوط به آن است که از چندی پیش (و در آینده) این جنایتها به نام انقلاب مصر و به نمایندگی از خواست انقلابی مردم انجام میشوند (خواهند شد). ادامهٔ مطلب »