“کی مرگ می …تواند نام ترا بروید از یاد روزگار”
اطلاعیه مادر لطفی و جمعی از مادران در رابطه با درگذشت مادر بیژن جزنی
“کی مرگ می …تواند نام ترا بروید از یاد روزگار”
زندگی مادر بیژن جزنی در بازی حیات و درگذر روزگار چرخید و چرخید تا سرانجام بر طاق مرگ نشیند. هر چند مرگ فنای جسم است، اما آنچه می ماند یاد و خاطره انسان های والائی هم چون مادر بیزن است.رفیق عالم تاج کلانتری مادر بیژن جزنی، پرچمدار سازمان پر افتخار چریک های فدائی خلق ایران، گرچه در غربت وطن نه چندان زیست که زیبنده و شایسته مقام والای انسانی اش باشد، اما تا هنگام مرگ در شامگاه جمعه بیست و یک بهمن ١٣٩٠ لحظه ای از مردم کوچه و خیابان و راه پرافتخار فرزند مبارزش بیژن غافل نماند. او، مادری مبارز و مقاوم در مقابل بیدادگری های حکام بود و با سرافرازی در نود و سه سالگی در تهران با زندگی وداع کرد.
فقدان رفیق عالم تاج کلانتری را به مردم زحمتکش ایران، یاران و همرزمان بیژن، همسرش میهن، فرزندانش بابک و مازیار و دیگر عزیزان او تسلیت می گوییم.پیکر زنده یاد رفیق عالم تاج کلانتری روز دوشنبه ٢٤بهمن ١٣٩٠درقطعه هشت، قطعه همجوار بیژن و سایر رهبران فدائی در گورستان بهشت زهرا در تهران به خاک سپرده می شود.
یادش گرامی باد!
مادر لطفی و جمعی از مادران و یاران بیژن- داخل کشور
٢٢ بهمن ١٣٩٠
مادر بیژن جزنی در تهران به خاک سپرده شد
مادر بیژن جزنی در تهران به خاک سپرده شد
• روز دوشنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۰ آخرین روز وداع با مادر عالم تاج کلانتری، مادر بیژن جزنی و خواهر سعید و منوچهر کلانتری بود. مراسم یادبود او در روز ۲۸ بهمن برگزار خواهد شد ..
دوشنبه ٢٤ بهمن ١٣٩٠ آخرین روز وداع با مادر عالم تاج کلانتری، مادر بیژن جزنی و خواهر سعید و منوچهر کلانتری بود. در این روز، پیکر این بانوی مبارز و سخت کوش، مادر نماد جنبش فدائی به خاک سپرده شد. مراسم خاک سپاری فرصتی بود برای گرامی داشت انسانی والا که زندگی اش را وقف مبارزه برای یک جامعه انسانی و نوین کرد. بیم و هراس این بود، به دلیل روز کاری، سرمای سوزناک تهران، موانع و مشکلات امنیتی و یا گرفتاری و دلایل شخصی، از مراسم خاکسپاری آن گونه که شایسته مادر است، استقبال نشود. در گیرو دار نبرد درونی، امید بر بیم غلیه کرد و جمعیتی شایسته در مراسم حضور یافت.
مراسم، حدود ساعت یازده صبح به پایان رسید. در طول مراسم، رفیقی بیاد مادر بیژن، گفت: “گرامی می داریم یاد و خاطره مادر جزنی، سرگلی از گل های زنان پیشتاز ایران را که رفیق بیژن جزنی را در دامانش پرورش داد.
گرامی می داریم یاد و خاطر بیژن و یارانش را که یاد و خاطر مبارزات شان، فضای اندوهناک کشور را غرق در نور می کند. یاد جان باختگانی را گرامی می داریم که با پایمردی و جانفشانی، جان شان را در راه رهائی توده های مردم ایران از دست دادند.
وی در پایان، با خانواده های جزنی و کلانتری و یاران بازمانده از دوران مبارزات مادر بیژن، به ویژه مادر لطفی که همواره یار و همدم مادر در تمامی دوران سخت زندگی، به ویژه در سال های پایانی عمر مادر بیژن بود، ابراز همدلی کرد و به آن ها تسلیت گفت.
در ادامه مراسم، رفیقی بیاد مادر بیژن قطعه شعر زیر را بنام “آیینه” خواند.
زمین پیر پایدار،
هوای توست در سرم.
گرچه این کالسکه عمر زیر ران ناتوان من،
سوی دیگری شتاب می کند،
آنجا کنار باغی، سراغی از یاران رفته گرفتیم،
اینجا کنار رودی، سرودی به یاد رفتگان خواندیم،
بی دوستان رفته و یاران از دست رفته، تنها ماندیم.
گفتیم که اندوه بر نشسته بر دل را با استعاره هایی به اهل راز گوییم،
دیدیم غیر از آیینه! یاری نمانده است، تا راز باز گوییم.
اندوه بر نشسته بر دل را به اهل راز گوییم،
فردا که آیینه تنها می ماند،
تصویر کدام عزیز را در خود جای می دهد.
زمین پیرپایدار،
زمین پیر پایدار،
هوای توست در سرم. هوای توست در سرم.
در پایان مراسم با درخواست مادران، رفیقی “مرغ سحر” را خواند و جمعیت با وی همنوائی کرد.
مراسم یادمان مادر عالمتاج کلانتری روز جمعه ٢٨ بهمن در تهران برگزار خواهد شد.
جمعی از یاران بیژن – داخل کشور
پیام همدردی – تسلیت به مناسبت درگذشت بانو عالمتاج کلانتری (جزنی)
با اندوه فراوان با خبر شدیم، بانو عالمتاج کلانتری (جزنی)، مادر بیژن جزنی، از رهبران صاحب نام فدائیان خلق و خواهر زنده یادان، منوچهر و مشعوف ( سعید) کلانتری، در روز شنبه ۲۲ بهمن، در تهران د رگذشته است.
بانو عالمتاج کلانتری در شمار زنان پیشروئی بود که سالها برای گسترش و ارتقا آگاهی زنان ایران مبارزه نمود و در این راه هم در حکومت شاه و هم در رژیم جمهوری اسلامی به زندان افتاد. او در شمار زنانی بود که برای دادخواهی علیه شکنجه و آزار و حبس و اعدام زندانیان سیاسی در زندان های رژیم شاهنشاهی، به نهادهای دموکراتیک و حقوق بشری، شکایت بردند. بازجویان و کارگزاران ساواک شاه در ۱۴ فروردین ماه ۱٣۵۴ خورشیدی، پسرش بیژن جزنی را همراه ٨ مبارز زندانی دیگر، که در حال سپری کردن محکومیت خود در زندان بودند، بدون هیچ بازپرسی و محاکمه ای، دست بسته در تپه های زندان اوین به گلوله بستند.
پس از جنایت ساواک، بانو عالمتاج کلانتری در اندوه فرزندش بیژن جزنی و برادرش مشعوف(سعید) کلانتری، تلاش های افشاگرانه ی خود را علیه دستگاه شکنجه رژیم شاه، گسترده تر کرد. او در رژیم جمهوری اسلامی نیز، علیه شکنجه و حبس و اعدام زندانیان سیاسی، در کنار و همراه خانواده زندانیان سیاسی بود، به زندان افتاد اما بر عهد خود استوار ایستاد.
درگذشت بانو عالمتاج کلانتری را به خانواده و بستگان او و به خانواده زندانیان سیاسی، تسلیت می گوئیم و خود را در این اندوه شریک می دانیم.
امضا
رضا اکرمی، اصغر خرسند، ایراندوخت انصاری، فریبا ثابت، ابراهیم آوخ، حسن حسام، شهرزاد چگنی، منصور انصاری، ژینوس پزشگی، پرویز نویدی، ناصر رحیم خانی، فرزانه عظیمی، مسعود فتحی، مسعود نقره کار، فردوس جمشیدی، حجت کسرائیان، سهیلا گلشاهی، حسن گلشاهی، بهزاد کریمی، فاطی شمس کوهن، شهلا هوشیار، اکبر سوری، ناهید جعفرپور، ناصر قاضی زاده، رضا دقتی، علی شمس، سیامک زند، فلور جاوید، اسفند جاوید، ، بیژن سعیدپور، هدایت سلطانزاده، ناهید ناظمی، بهروز عارفی، بهروز فرهانی، ایرج حیدری، سهراب مبشری، شاهو حسینی، مهران اعظمی، جعفر مسعودی، مریم سطوت، مهدی فتاپور، احمد فرهادی، ناصر مهاجر، ثریا علیمحمدی، ناصر پاکدامن، باقر مومنی، فرهنگ قاسمی، فرهاد نعمانی، علی عتدالی، حسن عزیزی، شماء بیژن زاده، جواد اسکوئی، اکبر سیف، فرخ نگهدار، بهروز عارفی، زری تاثریان، فرهمند رکنی، اسماعیل خطائی، مریم تارانی، نسیم خاکسار، محمد جلالی، فریده حقانی، امیر ممبینی، حسن جعفری، کامبیز فاروقی، نینا حقی، باقر مرتضوی، ضزغام محمودی، علی اصغر سلیمی، سهیلا ستاری، عباس سلیمی، شهرناز شهریزاد، سرور علیمحمدی، رسول آذر نوش، وجیه قاسمی، شهزام قنبری، مجید کیانزاد، جمشید طاهری پور، مجید عبدالرحیم پور، توران دانا، مهرداد باباعلی، شیدا نبوی، حماد شیبانی، کاظم کردوانی، مرضیه دانش، سیروس کسرائیان، ذبیح موسوی، مهدی اخوان، مصطفی مدنی، محمود بهنام، مجید سیادت، بهروز خسروی، بهروز معظمی، بهروز خلیق، خاطره معینی، رحمان ساکی، منیره برادران، اصغر ایزدی، عطا محسنی، نسرین سلمان مظفر، رئوف کعبی، علی کریمی، اکبر میرجانی، حمید پورقاسمی، تقی روزبه، بهرنگ آبکناری، ناصر جوهری، حشمت محسنی، فرج آلیاری، باقر ابراهیم زاده، حمید جهانبخش، آرش کمانگر، بانو اسکندانی، قادر اسکندانی، علی ندیمی، فرید اشکان، مرضیه دانش، سیروس کسرائیان، پوران انصاری، نسان انصاری، مجید داراب بیگی، حسین نقی پور، علی دماوندی، یاور اعتماد، ویدا هوشیار، سیامک جهانبخش، فرامرز داور، همیلا نیسگیلی، نسرین ابراهیم زاده، فخری ذرشگه، محمد اعظمی، بیژن اقدسی، علی مختاری، منوچهر مقصودنیا، توران همتی، مریم متین دفتری، هدایت متین دفتری، اکرم کوهساری مرند، جمشید مهر، مجید زربخش، ایرج نیری، حمید ریاحی، مهدی پرویز، نادر عصاره، فاطمه یورچی.
ياد بانو عالم تاج کلانتری (مادر بيژن جزنی) گرامی باد
ياد بانو عالم تاج کلانتری (مادر بيژن جزنی) گرامی باد، تسليت جمعی از فعالان سياسی و مدنی
متاسفانه اطلاع پيدا کرديم که بانو عالمتاج کلانتری (جزنی ) مادر زنده ياد بيژن جزنی و خواهر زنده يادان منوچهر و مشعوف ( سعيد) کلانتری روز شنبه ۲۲ بهمن ۱۳۹۰ در تهران در گذشت.
مادر در طول زندگی طولانيش (۱۳۰۰-۱۳۹۰) زندگی پرفراز و نشيبی را از سر گذراند. پس از فرار همسرش به شوروی سابق با فرزندانش به منزل پدری برگشت وپس از چندی با پيروی و تحت تاثير جوّ غالب خانواده اش که همگی از فعالين حزب توده بودند به تشکيلات زنان حزب پيوست وبا جديت و پشتکار به انجام وظايف تشکيلاتی از پخش روزنامه، شرکت در گردهمايی ها ، جمع اوری امضا از مردم برای حق شرکت زنان در انتخابات، اموزش و تشويق زنان در حوزه سوادآموزی و بهداشت تا کمک به تشکيل تعاونی توليد و همچنين ترغيب انان به تشکل های صنفی سياسی خود مانند اتحاديه زنان زحمتکش (مادرمسئول بخش زنان شرق تهران و کارخانه چيت سازی بود) و همکاری در شورای مادران و هواداران صلح وحمايت از کودکان از جمله فعاليت های تمام نشدنی او بود.
بعد از کودتای ۲۸ مرداد و يورش به سازمان ها، سازمان زنان و کميته های وابسته به آن هم زير ضرب رفت مادر شرايط سخت مخفی شدن بی پولی و خانه بدوشی را تجربه کرد و سعی کرد ارتباطش را با بقايای سازمان زنان ادامه دهد.
در سال ۱۳۳۳ دستگير شد و چون اسم مستعار داده بود از ملاقات و دريافت لباس و امکانات از خانواده محروم بود با تهيه شناسنامه جعلی بعد از ۶ ماه آزاد شد.
مادر همواره در طول زندانی شدن های متعدد بيژن که از شانزده سالگی اغاز شد برای خبر گرفتن از سلامتی، ديدار و رساندن اندک وسايل ممکن با سفاکان رژيم پهلوی دست و پنجه نرم می کرد و در تلاش بود.
در دو سال آخر زندانی بودن بيژن ، ساواک بيرحمانه مادر را از ديدار با بيژن محروم کرد زيرا که در خارج از ايران برای حقوق حقه پسرش به سازمانهای حقوق بشری مراجعه و دادخواهی کرده بود، بعد از کشتن بيژن و مشعوف و همرزمانشان و ادعای در حين فرار کشته شدنشان مادر در افشای جنايت واقع شده از پا ننشست.
در ايران با مراجعه به مقامات دادستانی ارتش و ساواک جنايتکار و دروغ گو نااميد نشد و ترس بخود راه نداد و در خارج ايران در افشای حرکات ددمنشانه رژيم از پا ننشست.
در سال ۱۳۶۰ مادر دستگير شد و در آن فضای دهشت بار ۱۰ ماه در ۲۰۹ و بند ۲۴۰ اوين زندانی شد و زمانيکه بازجوی جلاد شعبه ۶ حامد تهديدش کرد تا مجبورش کند به مصاحبه تلويزيونی با خونسردی گفت نه پسرم را توانستند به مصاحبه وادار کنند و نه تو می توانی من را به اينکار وادار کنی هر کار می خواهی بکن! سرانجام بعد از يک حمله قلبی سخت مادر را پشت زندان اوين رها کردند!
يادش را گرامی ميداريم به پاس اينکه زنی بود که نخواست در حصار خانه وزندگی سنتی اکثر زنان هم عصرش اسير بماند وتلاش کرد در صف زنان مبارز برای رسيدن به حفوق مساوی پايدار بماند و راه را برای زنان مبارز نسلهای بعد هموار تر و راه وارتر نمايد مادر و هم رزمانشان راه گشای آيندگان بودند.
ما امضا کنندگان مراتب تسليت خود را به ميهن قريشی – جزنی عزيز و فرزندانش بابک و مازيار گرامی و ديگر بازماندگان بانو کلانتری و خانواده ی فداييان ابراز کرده و ياد عزيزشان را گرامی می داريم.
آينده آزاد – رضا اغنمی – علی افشاری – بيژن اقدسی – شاهين انزلی – محمد برزنجه – شهلا بهاردوست – سهراب بهداد – نيره توحيدی – محمد توکلی طرقی – شيرين تولائی – حميد حميدی- اسماعيل ختائی – مهرداد درويش پور- فاطمه رضايی – سعيد رهنما – فرود سياوش پور – سوسن شهبازی – کاظم علمداری – ويدا فرهودی – پروين قاسمی – مهرانگيز کار – کاظم کردوانی – حجت کسرائيان – ايرج مصداقی – سيروس ملکوتی – انور مير ستاری – مسعود نقره کار – دواوود نوائييان – شيوا نوجو- پرتو نوری علا – علی مختاری – فريبا مرزبان – پروين ملک –
سایت خبری راه کارگر 
بیان دیدگاه