روزجهانی کارگر برای طبقه کارگرمعنای خاصی دارد. دراین روزهمهٔ مزدبگیران در سراسر گیتی همبستگی خود را با راهپیمایی‌های گسترده فریاد زده، تا تاکیدی باشد براتحاد هر روزه کارگران از سال ۱۸۸۶ که کارگران شیکاگویی برای ۸ساعت کار ودستمزدی عادلانه به رگباربسته شدند و رهبرانشان پس از محاکمه‌ای نمایشی در بیدادگاه محکوم به مرگ شدند، تا به امروز هنوز هم کارگران برای دستمزدی عادلانه در ازای ۸ساعت کار مبارزه می‌کنند.
بیانیه مشترک کارگری: صدایی که طنین انداز است وخاموشی نمی‌گیرد
سندیکای کارگران نیشکرهفت تپه
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک تهران وحومه
هیات بازگشایی سندیکای کارگران نقاش وتزیینات تهران وحومه
روزجهانی کارگر برای طبقه کارگرمعنای خاصی دارد. دراین روزهمهٔ مزدبگیران در سراسر گیتی همبستگی خود را با راهپیمایی‌های گسترده فریاد زده، تا تاکیدی باشد براتحاد هر روزه کارگران از سال ۱۸۸۶ که کارگران شیکاگویی برای ۸ساعت کار ودستمزدی عادلانه به رگباربسته شدند و رهبرانشان پس از محاکمه‌ای نمایشی در بیدادگاه محکوم به مرگ شدند، تا به امروز هنوز هم کارگران برای دستمزدی عادلانه در ازای ۸ساعت کار مبارزه می‌کنند. آنچه اسپایز، کارگرقهرمان شیکاگویی به سرمایه داران گفت، امروز به حقیقت پیوسته است. در ۱۱نوامبر (۲۱آبان) ۱۸۸۶ اسپایز درحالی که به طرف سکوی اعدام می‌رفت باصدای بلندی گفت: «صدایی که امروز می خواهید به سکوت وادار کنید، روزی درجهان طنین انداز خواهد شد» امروز بعداز گذشت ۱۲۷ سال این صدا پُر شور‌تر ازهمیشه در سراسر جهان طنین انداز شده است. هرچند این صدا پس از بیست سال آن هم درسال۱۲۸۵ با تولد اولین سندیکا به همت کارگران چاپخانه‌ها و راد مرد این عرصه محمد پروانه در ایران انعکاس یافت. ولی اولین گرامیداشت اول ماه مه، بعداز ۳۶ سال می‌سر شد. خواسته‌هایی که درسال ۱۳۰۱ در اولین گرامیداشت اول ماه مه عنوان شده است، بازهم خواست ما بعداز۹۰سال است:
آزادی داشتن سندیکا – آزادی بیان ومطبوعات- آزادی اعتصاب وراهپیمایی- داشتن قانون کار وتامین اجتماعیی مترقی- شرکت درتصمیم گیری‌ها ازجمله تغییر قانون کار ورفع بیکاری – جلوگیری ازاخراج کارگران- شرکت فعال در امورکارخانه‌ها درجهت بهبود وضعیت کاری کارگران و واحدهای تولیدی وخدماتی- شرکت درتصمیم گیری‌های کلان برای داشتن قوانین مترقی وانسانی برای طبقه کارگر وهمه مزد بگیران ومردم ایران- داشتن نمایندگان واقعی کارگری درمجلس- بودن نمایندگان واقعی زحمتکشان درهیات مدیره سازمان تامین اجتماعی، شورای عالی کار، وزارت کار….
اما دوستان! همگی این خواسته‌ها قابل دستیابی است، اگرکارگران وهمه مزدبگیران درسندیکاهای کارگری متشکل شده باشند.
پدران ومادرانمان برای دستاوردهایی که امروز برایمان بسیار عادی است راه پُر فراز ونشیبی را از سر گذرانده‌اند. هنوز هستند پدرانی که فراموش نکرده‌اند زمانی که که درسال۱۳۲۵کارگران وزحمتکشان خواستار ۸ ساعت کار وتعطیلی روزجمعه باحقوق، تعطیلی سالیانه باحقوق، بازنشستگی و… تلاش می‌کردند.، بودند بسیاری ازعقب مانده‌های فکری که عنوان می‌کردندکه: «مگر می شود روز جمعه کارنکرد ومزد گرفت. درخانه بخوابی حقوق بگیری به عنوان تعطیلی سالیانه. کار کرده‌ای وحقوقت را گرفته‌ای حالا می‌خواهی کار نکنی پول حرام بگیری به عنوان بازنشستگی. می‌خواهندتنبلی را رواج بدهند، این‌ها کافرند، این ازخدابی خبر‌ها پول مفت وباج خواهی را به بچه‌های ما یاد می‌دهند.»
اما دوستان زمستان رفت و روسیاهی به آنانی ماند که چنین به دریوزگی به دامان سرمایه آویخته بودند. اما هنوزکارهای بسیاری مانده. هنوز هم بیکاری، اخراج، دستمزدهای ناچیز، قانون کار وتامین اجتماعی مورد حمله سرمایه داری در سراسرجهان قراردارد. نهادهای سرمایه داری که قصد دارند کارگران را به بردگی بگیرند مانندصندوق بین المللی پول، سازمان تجارت جهانی، با هماهنگی سرمایه داری داخلی کشور‌ها برای دزدیدن نان خانواده‌های کارگری متحد شده‌اند. پاسخ طبقه کارگر وهمه مزدبگیران جهان به این حمله‌ها همبستگی، اعتصاب، همدردی، سازماندهی برای تصاحب نهادهای قدرت است. در کوبا، ویتنام، قبرس، حکومت‌ها در دست طبقه کارگراست. دراکثرکشورهای اروپایی مانند فرانسه، آلمان، انگلیس، سویس، سوئد، فنلاند، روسیه وکشورهای آمریکای جنوبی مانند نیکاراگوئه، پرو، برزیل، ونزوئلا، و آفریقای جنوبی… کارگران درمجلس ودرحکومت دارای وکیل و وزیرهستند. در ۲سال اخیر فدراسیون سندیکاهای کارگری ث- ژ- ت فرانسه توانسته است اکثرنهادهای مردمی ازجمله شورا‌ها وشهرداری را تصاحب کند و در برابرخواسته‌های سرمایه داری کشورش نه تنها ایستادگی ، بلکه آن‌ها را درجهت اعمال سیاست‌های ضدکارگری به عقب نشینی وادارکند.
دوستان کارگر! ازاین تجربیات وتجربیات پیشکسوتان کارگری کشورمان درس گرفته دست‌هایمان را به هم پیوند زنیم.
اعضای هیات‌های مدیره سندیکاهای کارگری ایران!
سالهاازبازگشایی وفعالیت سندیکاهای کارگری شرکت واحد – هفت تپه – فلزکارمکانیک – نقاش – اتحادیه پروژه‌ای می‌گذرد. متاسفانه ما جز در مواردی کوتاه تلاش‌هایمان پراکنده بوده است واز حمایت یکدیگر بصورت قاطع ومتحد برخوردار نبوده‌ایم. در سال جاری کوشش‌هایمان را افزون کرده و امیدواریم در سال جدید مبارزاتمان راپیرامون دستمزدهای حقیرانه، گرانی ، بیکاری، حقوق‌های عقب افتاده، قانون کاری مترقی وبه سود زحمتکشان وقانون تامین اجتماعیی در حدشخصیت کارگران ایران، آزادی زندانیان کارگری وازهمه مهم‌تر آزادی برپایی وفعالیت آزادنه سندیکاهای کارگری متحد شویم.
بیاییدامسال را به هم اندیشی و همپوشانی وهمبستگی کارگری درعرصه اعلام خواسته‌های مشترک درعرصه مبارزه با دستمزدهایی حقیرانه، پیش نویس ارتجاعی قانون کار و تامین اجتماعی تبدیل کنیم. متحد شویم وسرمشقی قدرتمندانه ازتلاش‌های کارگری وسندیکایمان در پهنه جامعه به نمایش بگذاریم.
۱۰/۲/۱۳۹۲
سندیکای کارگران نیشکرهفت تپه
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک تهران وحومه
هیات بازگشایی سندیکای کارگران نقاش وتزیینات تهران وحومه
سایت خبری راه کارگر 
بیان دیدگاه