برگزاری سمینار بین المللی درباره ایران در پارلمان فرانسه

شرکت کنندگان خواستار برقراری نظام فدرال شدند
برگزاری سمینار بین المللی درباره ایران در پارلمان فرانسه
شنبه 28 شوال 1433هـ – 15 سپتامبر 2012م

پاریس – العربیه نت – فارسی روزجمعه 14 – 9 – 2012 یک سمینار بین المللی در پارلمان فرانسه در پاریس برگزار شد که موضوع آن » ایران در بستر قیام های بهار عربی » و» مسئله ملیت های ایرانی» بود.
بر اساس گزارش خبرنگار العربیه در پاریس این سمینار توسط پارلمان فرانسه ، انستیتو کرد پاریس و حزب دموکرات کردستان ایران برگزار شد.

سمینار یاد شده با سخنان پوریا امیرشاهی عضو پارلمان فرانسه و دبیر اول انجمن حقوق بشر حزب سوسیالیست فرانسه آغاز گردید.

او گفت: «وضع تحولات کنونی جهان عرب بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که در رسانه ها منعکس می شود.»

امیرشاهی افزود: «جنبش سبز ایران نقطه عزیمت بهار عربی بود ، روابط جهانی تغییر یافت و اکنون دوران بازگشت مردم به صحنه روابط جهانی است و وظیفه اخلاقی ما ترقی خواهان اروپا است که از این جنبش پشتیبانی کنیم.»

•  

چالش های قومی

کنفرانس در پارلمان فرانسه برگزار شد

پانل اول این سمینار به ریاست حمید بوزارسلان ، پژوهشگر ارشد عالی علوم اجتماعی پاریس تشکیل شد.

در این پانل هاشم احمدزاده ، استاد مسائل خاورمیانه دانشگاه «اکستر» بریتانیا ، استفان دوانیه و خانم ماری لادیه پژوهشگران ارشد مرکز ملی پژوهش های فرانسه و نوری یاشیل یورد ، استاد علوم سیاسی دانشگاه آنکارا سخنرانی کردند. سخنرانان جنبه های مختلف چالش های اتنیکی و قومی در ایران را بررسی کردند.

ژیل ریو درباره دینامیسم نیروهای اتنیکی یا پیرامون و نیروهای مرکز در ایران به تفصیل سخن گفت. وی اظهار داشت:» در سال های اخیر جنبش های زنان و دیگر جنبش های مدنی در ایران رو به ضعف گذاشتند اما جنبش های اتنیکی و قومی قویتر شده اند.»

ژیل ریو تاکید کرد: » شهرها و استان های مناطق پیرامونی یعنی ملیت های غیرفارس به طور جدی وارد جنبش سبز نشدند.»

او ضمن اشاره به تنوع قومی در ایران گفت:» مردم فارس در ایران کمتر از نصف جمعیت کشور را تشکیل می دهند.»

نوری یاشیل یورد نیز با اشاره به پایان دوره طلایی میان ایران و ترکیه گفت:» اکنون روابط میان دو کشور تنش آمیز و آکنده از تعارض است.»

او افزود: «در دوران بهار عربی موضع ترکیه در طرفداری از اهل سنت و کشورهای عربی و در تقابل با سیاست های ایران بوده است و این امر بعد از 10 سال دوران طلایی میان دو کشور رخ می دهد.»

تکثر ملی و پلورالیسم

شرکت کنندگان برقراری فدرالیسم را راه حل مسئله قومیت ها دانستند

پانل دوم این نشست به ریاست کندال نزان رئیس انستیتو کرد پاریس برگزار شد.

العربیه در خبر پیشین نام برنارد لویی را به اشتباه به جای نام کندال نزان ذکر کرده بود.

کندان نزان در سخنان آغازین خود گفت:» عموما درباره ایران فقط از مسئله هسته ای صحبت می شود ولی ما در اینجا می خواهیم به وضعیت ملیت های ایرانی و نقض حقوق بشر در میان آنها بپردازیم.»

سخنران اول این پانل ناصر بلیده ای دبیرکل حزب مردم بلوچستان رسانه های فارسی زبان را به نادیده گرفتن اخبار مردم بلوچستان متهم کرد و گفت:» در هفته گذشته 9 بلوچ به اعدام محکوم شدند اما هیچ رسانه فارسی زبان درباره آنها صحبتی نکرد اما اگر اینان تهرانی می بودند همه رسانه ها و سازمان های مردم نهاد برای دفاع از آنان بسیج می شدند.»

به گفته او :» اگر ایران تکثر ملی و پلورالیسم اتینکی را به رسمیت نشناسد در وضعیتی به مراتب بدتر از سوریه یا یوگوسلاوی قرار خواهد گرفت.»

بلیده ای درباره آنچه که » تنگدستی و محرومیت ملت بلوچ » خواند در این سمینار به تفصیل سخن راند.

موزاییک ملیت ها

سخنران دوم ابن پانل هدایت سلطان زاد عضو کمیته اجرایی «جنبش فدرال دموکراتیک آذربایجان» بود.

او گفت:» چیزی به نام ملت ایرن وجود ندارد بلکه این کشور موزاییکی از چندین ملت است و اساسا نمی توان در ایران بدون پرداختن به مسئله ملیت ها درباره دموکراسی صحبت کرد.»

وی با اشاره به زلزله اخیر آذربایجان نظام جمهوری اسلامی ایران را به » جلوگیری از حضور و فعالیت امدادگران» در منطقه زلزله زده متهم کرد.

سلطان زاده گفت: «فاجعه جمهوری اسلامی برای ملل ایرانی به نحوی است که حتی مداخله خارجی هم نمی تواند بدتر از آن باشد.»

سپس مصطفی هجری دبیرکل حزب دموکرات کردستان ایران با اشاره به سالگرد ترور دکتر صادق شرفکندی دبیرکل سابق این حزب ، بر ادامه «مبارزه » وی تاکید کرد.
هجری گفت:» تروریسم جزو لاینفک جمهوری اسلامی ایران است. اما مبارزه کردها برای ایران دموکراتیک ، سکولار و فدرال ادامه دارد.»

فدرالیسم برای همه مردم

کریم عبدیان

کریم عبدیان مشاور ارشد حزب تضامن دموکراتیک اهواز نیز گفت: «وقتی سخنی از ایران به میان می آید این سوال مطرح می شود که چنین کشوری با این همه منابع انسانی و طبیعی چرا از لحاظ توسعه سیاسی عقب مانده و همیشه گرفتار دیکتاتوری بوده است.»

عبدیان تاکید کرد :» ایران یک کشور چند ملیتی ، چند زبانه و چند فرهنگی است اما طی سالهای گذشته تنها یکی از ملل غلبه فرهنگی ، زبانی و سیاسی داشته است.»

او با اشاره به درصد بالای بی سوادی در میان مردم عرب ایران بویژه زنان تاکید کرد: «زبان و فرهنگ این مردم به واسطه حکومت مرکزی در معرض نابودی است.»

کریم عبدیان در این نشست گفت: » دولت ایران مردم عرب را حتی از حق انتخاب نام های عربی برای فرزندان خود محروم می کند.»

او ادامه وضعیت موجود در ایران را غیرممکن خواند و تاکید کرد:» هرگونه راه حل سیاسی در آینده باید منعکس کننده تگثر ملی و زبانی و فرهنگی باشد… مردم عرب خواهان برقراری نظام فدرال در ایران هستند.»

سخنران پایانی یوسف عزیزی بنی طرف دبیر کانون مبارزه با نژادپرستی و عرب ستیزی در ایران بود.

وی ضمن اشاره به اینکه » 6 تا 8 درصد جمعیت ایران عرب هستند » مطالبات 12 ماده ای مردم عرب که به دولت موقت مهدی بازرگان ارائه شده بود را برای شرکت کنندگان خواند و گفت:» مردم ما در سال 1358 خواهان خودمختاری برای اقلیم عربستان در چارچوب ایران بودند که متاسفانه یک ماه بعد با عکس العمل خشونت آمیز حکومت مرکزی روبه رو شدند و در 9 خرداد 58 سرکوب گشتند.»

به گفته عزیزی بنی طرف: «در آن مطالبات درخواست شده بود تا ملت عرب در قانون اساسی ایران به رسمیت شناخته شود.»

او ضمن انتقاد از آنچه که » بی عدالتی ، نابرابری ها و تبعیض های نژادی علیه مردم عرب در ایران » خواند برقراری نظام فدرال را راه حل مسئله مردم عرب و سایر ملیت های ایران به شمار آورد.

وی به انحراف آب رودخانه های کارون و دز به سایر استان های همجوار استان خوزستان اشاره کرد و گفت : «بر اثر سیاست های نابخردانه حکومت مرکزی اهواز آلوده ترین شهر جهان شناخته شده است و رودخانه ها و باتلاق ها رو به خشکی می رود.»

او خواستار » تغییر نام خوزستان به عربستان » و همچنین نام سایر شهرها و محله ها و خیابان هایی شد که به گفته او » نام های تاریخی و عربی آنها به فارسی تغییر یافته است.»

بنی طرف به ناآرامی هایی که در سال 2005 در مناطق عرب نشین استان خوزستان به وقوع پیوسته بود نیز اشاره کرد و تاکید کرد » مردم همه ساله سالگرد این قیام را گرامی می دارند و طی سال های گذشته شماری از فرزندان این ملت اعدام شده و شماری دیگر در صف اعدام شدگان قرار گرفتند . همچنین برخی از آنان در زندان ها زیرشکنجه کشته شده اند.»

العریبه

**********************************************************************************
مصطفی هجری خواستار منطقه پرواز ممنوع برای کردستان ایران است
میلادی: 2012-04-05 – خورشیدی: 1391/01/17
ن: Gary Kent
ترجمه از انگلیسی: رضا فتح‎الله‎نژاد
ترجمه از کردی: کوردستان

آیا ما قطعه‎ای سرنوشت‎ساز از پازل چگونگی مواجه‎شدن با ایران را گم کرده‎ایم؟ مسئله میان موافقان و مخالفان حمله نظامی و آنهایی که معتقدند که دفاع در برابر ایرانی اتمی ممکن یا غیرممکن است، در جریان می‎باشد. هنوز ما به طور یقیین توانایی درک وضعیت و قدرت نیروی مردمی ایران در این معادله پیچیده را نداریم.

در این روزها دیداری با مصطفی هجری، دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران داشتیم. او بعد از سقوط رژیم شاه به عنوان نماینده مجلس انتخاب شد، ولی بعد از آن مجبور شد که ایران را ترک کند و در کردستان عراق مستقر شود.

هجری بر این نکته تأکید دارد که رفورم در جمهوری اسلامی غیرممکن است. انتخابات اخیر این امر را اثبات نمود. رژیم به منظور تبلیغات و برای نشان‎دادن مشروعیت مردمی از انتخابات استفاده می‎کند. هر چه باشد، از آنجا که انتخابات در ایران نه آزادانه و نه عادلانه است، یقیناً این نمونه‎ای است دال بر این‎که رژیم در حال حاضر از آن مشروعیت برخوردار نیست. اگر این رژیم اسلامی از حمایت اکثریت برخوردار می‎بود، اجازه برگزاری انتخاباتی آزاد و عادلانه را می‎داد.

جنبش سبز طرفدارانش را برای تلاش در راستای بازگرداندن قطار انقلاب بر روی ریل اصلی تشویق می‎کرد تا اینکه جنبشی انقلابی باشد. مصطفی هجری این را علتی برای ناتوانی این جنبش در به حرکت درآوردن اکثریت مردم و بقاء خودشان می‎داند، اکثریت مردم ایران از این رژیم بیزار بوده و خواهان تغییراتی اساسی هستند.

یقیین دارم که ما این کار را انجام خواهیم داد، به نوعی که بعد از ایجاد فشار و تبلیغات مداوم، مردم ایرام تبدیل به مردمی سرفراز و آزاد شده و به شدت دوست و حامی غرب می‎شوند و از راه ایجاد ارتباط با جهان خارج، در آرزوی جبران فرصت‎های از دست رفته خواهند بود.
هجری همچنین معتقد است که در داخل حاکمیت رژیم شکاف ایجاد شده است، این یک تئوکراسی فرقه‎ای است که به هیچ وجه اکثریت مردم را نمایندگی نمی‎کند.

هجری به من گفت که حزب متبوعش با نهادهایی کار می‎کند که ملیتهای عرب، بلوچ، آذری و ترکهای ایران را نمایندگی می‎کنند. در سال ۲۰۰۵ آنها با هدف ایجاد اتحاد و هم‎پیمانی در رابطه با مسئله بنیان‎نهادن ایرانی دمکراتیک، سکولار و فدرال در آینده، کنگره‎ی ملتهای ایران فدرال را تأسیس کردند. آنها تلاش‎هایشان را برای نزدیک‎شدن به فارسها افزایش داده‎اند و در این زمینه و طی دو سال گذشته گامهای مهمی را برداشته‎اند.

تأکید غرب بر روی تسلیحات اتمی قابل درک است. نگرانی‎هایی جدی وجود دارد که این رژیم تئوکراتیک به درکی عقلانی از این‎که در نتیجه چنین جنگی دوطرف از بین خواهند رفت، اهمیت ندهد و نمی‎توان تهدیدات آنها علیه اسرائیل را به آسانی نادیده گرفت. علاوه بر این، ایرانی اتمی ریسکی است برای ایجاد رقابتی نظامی که می‎توان در عربستان سعودی، ترکیه و مصر مشاهده نمود که مسیر اتمی‎شدن را پیش گیرند. بر همین منوال، نگرانی در مورد این سناریو وجود دارد که رژیم مجهز به سلاح اتمی در تهران که در پی هژمونی منطقه‎ای است، بیش از این سرکش شده و حمایتش را از تروریسم بین‎الملل بیشتر کند و سبب ایجاد ناآرامی بیشتر درخاورمیانه‎ی ناآرام شود.

در همین‎حال، توجه به تسلیحات اتمی بدون درنظرگرفتن جنایات رژیم درزمینه‎های حقوق بشر و حقوق زنان، باعث می‎شود که ایرانیها این‎گونه بیاندیشند که ما به آنها اهمیت نمی‎دهیم.

تاکنون و در نهایت نیز بهترین راه حل برای رهایی از دست این رژیم در ایران، گزینه‎ی نیروی مردمی است. سئوال بعدی این است که چگونه این کار را باید کرد؟
کردهای ایرانی از دولت ما و دیگر دولتها می‎خواهند که قاطعانه از جنبش دمکراتیک ایرانیها حمایت سیاسی نمایند. هجری امیدوار است که چنین اقدامی این رژیم تضعیف‎شده را تا پرتگاه سقوط ببرد. او احتمال و ضرورت کمک به اپوزیسیون به صورت مستقیم را نادیده نمی‎گیرد. هجری معتقد است که با احتمال روی‎دادن خیزشی مردمی، ایجاد پناهگاهی امن و منطقه‎ی پرواز ممنوع در کردستان ایران حداقل می‎تواند برای سازماندهی نیروها با هدف سرنگونی رژیم و بنیان‎نهادن ایرانی فدرال و دمکراتیک یاری‎دهنده باشد. او خاطرنشان می‎کند که چنین مدلی به صورت موفقیت‎آمیز کردهای عراق را از ژینوساید در امان داشته و این توانایی را به آنها بخشیده است که یک سیستم منطقه‎ای پلورال و موفق در منطقه بنیان نهند.

در سالهای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، کردهای ایران مبارزات مسلحانه‎ای را با حمایت نیرومند مردمی، ولی پشتیبانی ضعیف جامعه جهانی به راه انداختند. رژیم ایران سبوعانه این خیزش مردمی را سرکوب کرد، ده‎ها هزار نفر از مردم بی‎گناه و ده‎ها هزار مبارز کرد را کشت و دو تن از رهبران پیشین (حزب دمکرات) را در خاک اروپا ترور کرد.

ما بایستی با هوشیاری هرچه تمام‎تر به سخنان کسانی همچون مصطفی هجری گوش بسپاریم. در پایان، انقلابی اساسی بهترین گزینه است. ما باید هم‎اکنون با دوستانمان کار کنیم.
منبع: Progresssonline.org.